De invordering van onbetaalde schuldvorderingen is een cruciale uitdaging voor de continuïteit en de financiële gezondheid van ondernemingen. In deze context spelen de procedures van bewarend beslag een essentiële rol om de tegoeden van een schuldenaar te blokkeren in afwachting van een definitief vonnis.
Tot voor kort kon de precieze identificatie van de bankrekeningen van een schuldenaar in België een ingewikkeld parcours zijn. Het verkrijgen van deze informatie kon lang duren en onzeker zijn, wat de schuldenaar de mogelijkheid bood om zijn onvermogen te organiseren. Deze complexiteit vormde een belangrijke belemmering voor de doeltreffendheid van bewarende maatregelen, waardoor veel ondernemingen in een delicate situatie achterbleven.
De evolutie van artikel 1447 van het Gerechtelijk Wetboek: een belangrijke vooruitgang voor schuldeisers
Het is in deze context dat de Belgische wetgever, in het kader van de wet van 15 mei 2024 (wet houdende bepalingen inzake de digitalisering van justitie en diverse bepalingen II), een belangrijke wijziging heeft doorgevoerd met de invoering van het nieuwe artikel 1447 van het Gerechtelijk Wetboek. Deze vernieuwende bepaling vereenvoudigt de procedure voor de identificatie van de bankrekeningen van de schuldenaar in het kader van een bewarend beslag aanzienlijk.
Voortaan kan een schuldeiser, zelfs zonder een definitief vonnis in zijn voordeel, de rechter vragen om de Nationale Kamer van Gerechtsdeurwaarders te vatten om de rekeningen van zijn schuldenaar te identificeren.
Wat betekent dit voor een schuldeiser?
- Snelle actie: de schuldeiser kan sneller reageren op een klant die niet betaalt en zijn schuldvorderingen veiligstellen;
- Verlichting van de administratieve last: de procedure om de essentiële bankgegevens van zijn schuldenaar te verkrijgen is vereenvoudigd;
- Versterkte bescherming: schuldeisers beschikken over een doeltreffender instrument om te vermijden dat zij hun geld verliezen wanneer zij geconfronteerd worden met wanbetalers.
Concreet kan de schuldeiser nu via de indiening van een eenzijdig verzoekschrift aan de beslagrechter vragen dat deze de Nationale Kamer van Gerechtsdeurwaarders opdraagt de bankrekening van zijn schuldenaar te identificeren en hierop beslag te leggen tot beloop van het openstaande bedrag.
Het is belangrijk te benadrukken dat deze procedure aan regels is onderworpen en niet voor misbruik kan worden aangewend. De schuldeiser moet een rechtmatig belang aantonen en het verzoek moet in verhouding staan tot de omvang van de schuldvordering.
De schuldeiser zal immers moeten aantonen (i) dat hij belang heeft bij zijn vordering, (ii) zijn verzoek om bankgegevens te verkrijgen moeten rechtvaardigen, (iii) moeten aantonen dat zijn schuldvordering de vereiste kwaliteiten voor een bewarend beslag bezit; namelijk een zekere, vaststaande en opeisbare schuldvordering. Ten slotte zal de schuldeiser (iv) moeten aantonen dat aan de vereiste van spoedeisendheid is voldaan; namelijk de vrees voor het intreden of het organiseren van het onvermogen van de schuldenaar.
De advocaten van AVENS Brussels staan ondernemingen bij om hun belangen te beschermen en hen te begeleiden bij de verschillende stappen die met deze procedure gepaard gaan.